هندزفري و هدفون، هدست
اين روزها اگر قصد خريد هدفون يا هندزفري را داشته باشيد، با انبوهي از محصولات روبه‌رو مي‌شويد که در عين شباهت‌هاي بسيار، تفاوت‌هايي اساسي با يکديگر دارند. بنابراين پيدا کردن هدفون دل‌خواه مي‌تواند تبديل به تجربه‌اي سخت و زمان‌بر شود. از طرفي، تنوع بالاي محصولات ممکن است شما را به‌سوي خريد کالايي اشتباه سوق دهد. براي جلوگيري از اتلاف وقت و خريد اشتباه، راهنماي خريد هدفون را مطالعه بفرماييد.
انواع ابزارهاي گوش دادن به موسيقي از نظر داشتن يا نداشتن ميکروفون
بسياري از کاربران در گفت‌وگوهاي روزمره، اصطلاحات هدفون، هندزفري يا هدست را به‌جاي هم به‌کار مي‌برند؛ درحالي‌که هرکدام از اين وسيله‌ها کاربرد خاص خود را دارند. در يک دسته‌بندي کلي مي‌توان اين محصولات را به دو گروه داراي ميکروفون و فاقد ميکروفون تقسيم کرد. بنابراين به‌کمک آن‌ها مي‌توانيد به فايل‌هاي صوتي گوش دهيد يا در صورت امکان، صدا هم ضبط کنيد.
بدون ميکروفون
دو دسته‌ي کلي ايرفون ها و هدفون ها در اين گروه جاي مي‌گيرند. اين محصولات به‌دليل مجهز نبودن به ميکروفون، قابليت ضبط صدا يا برقراري مکالمه‌ي تلفني را ندارند و تنها براي پخش موسيقي يا صداهاي ديگر مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اکثر کاربران همه‌ي ابزارهاي اين دسته را تحت عنوان هدفون مي‌شناسند؛ اما با وجود کاربرد يکسان، ايرفون و هدفون فرق‌هاي زيادي با هم دارند.
ايرفون (Earphone)
ايرفون‌ها درواقع نسخه‌ي جمع و جور هدفون‌هاي غول‌پيکري هستند که دهه‌ي 1970 را تحت تاثير قرار دادند. از اواخر دهه‌ي 1980 و با معرفي پخش‌کننده‌هاي همراه که تجربه‌ي گوش دادن به موسيقي را متحول کردند، کوچک شدن هدفون‌ها هم آغاز شد. ناگهان ايرفون‌ها به گزينه‌اي ايده‌آل براي لذت بردن از موسيقي در حين حرکت تبديل شدند. اين وسيله، سبک و خوش‌دست است و به‌راحتي جابه‌جا مي‌شود؛ مزيتي که هدفون‌هاي بزرگ و جاگير از آن محروم هستند. ايرفون همان‌گونه که از نامش پيداست، ابزاري شنيداري است که در گوش بيروني قرار مي‌گيرد يا به بخش داخلي گوش متصل مي‌شود.
هدفون (Headphone)
هدفون ها ورژن بزرگ‌تر ايرفون ها هستند و کيفيت صداي بالاتري دارند. اين وسيله روي گوش بيروني مي‌نشيند و ممکن است با توجه به سبک طراحي، آن را کامل بپوشاند. هدفون تجربه‌ي بهتري از گوش دادن به موسيقي را در اختيار کاربر مي‌گذارد که اين اتفاق با بستن راه ورود نويز خارجي، ارائه‌ي کيفيت صوتي کم‌نظير و توليد صداي باس خيلي خوب رخ مي‌دهد. اگرچه هدفون‌ها در حد ايرفون‌ها قابل‌حمل نيستند، اما براي تماشاي فيلم، اجراي بازي‌هاي کامپيوتري و کارهاي حرفه‌اي مانند ويرايش و ميکس صدا، بهترين گزينه‌ي ممکن هستند. ضمن اينکه اين محصولات به‌خاطر استفاده از بالشي که به گوش آسيب نمي‌زند، بسيار راح هستند. درمجموع، هدفون کيفيت صوتي بهتري دارد و از نظر سلامت شنوايي در جايگاهي بالاتر از ايرفون قرار مي‌گيرد.
داراي ميکروفون
اين محصولات علاوه بر پخش موسيقي، قابليت ضبط صدا را هم دارند و به‌کمک آن‌ها مي‌توانيد مکالمه‌ي تلفني باکيفيتي داشته باشيد. درواقع هندزفري و هدست به‌ترتيب همان ايرفون و هدفون هستند؛ با اين تفاوت که به ميکروفون مجهز شده‌اند.
هندزفري (Handsfree)
هندزفري مانند ايرفون جمع و جور است و به‌راحتي مي‌توان آن را جابه‌جا کرد. کاربراني که بيش‌تر وقت خود را خارج از منزل و به‌خصوص در حال رفت و آمد مي‌گذرانند، ترجيح مي‌دهند اين وسيله را انتخاب کنند. با هندزفري مي‌توانيد به موسيقي مورد علاقه‌ي خود گوش کنيد و به‌راحتي تماس‌هاي دريافتي را جواب بدهيد. ضمن اينکه بعضي از انواع اين محصول کيفيت ضبط نسبتا خوبي دارند و براي توليد محتواي صوتي آماتور مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
هدست (Headset)
هدست مخصوص کاربراني طراحي شده که در جايي ثابت به مکالمه با ديگران مي‌پردازند. اندازه‌ي بزرگ اين وسيله، استفاده از آن را در فضاهاي بيروني دشوار مي‌کند. اما از سوي ديگر، هدست نسبت به هندزفري، ميکروفون قوي‌تري دارد و به‌خاطر توانايي بيش‌تر در دفع نويز، کيفيت پخش بهتري را هم به کاربر هديه مي‌دهد. گيمرها و اپراتورهايي که ساعت‌هاي زيادي را صرف گفت‌وگو با دوستان يا مشتريان مي‌کنند، با انتخاب هدست، مکالمه‌ي باکيفيت‌تري خواهند داشت و گوش خود را کم‌تر در معرض خطر قرار خواهند داد.
هندزفري و هدفون، هدست
اين روزها اگر قصد خريد هدفون يا هندزفري را داشته باشيد، با انبوهي از محصولات روبه‌رو مي‌شويد که در عين شباهت‌هاي بسيار، تفاوت‌هايي اساسي با يکديگر دارند. بنابراين پيدا کردن هدفون دل‌خواه مي‌تواند تبديل به تجربه‌اي سخت و زمان‌بر شود. از طرفي، تنوع بالاي محصولات ممکن است شما را به‌سوي خريد کالايي اشتباه سوق دهد. براي جلوگيري از اتلاف وقت و خريد اشتباه، راهنماي خريد هدفون را مطالعه بفرماييد.
انواع ابزارهاي گوش دادن به موسيقي از نظر داشتن يا نداشتن ميکروفون
بسياري از کاربران در گفت‌وگوهاي روزمره، اصطلاحات هدفون، هندزفري يا هدست را به‌جاي هم به‌کار مي‌برند؛ درحالي‌که هرکدام از اين وسيله‌ها کاربرد خاص خود را دارند. در يک دسته‌بندي کلي مي‌توان اين محصولات را به دو گروه داراي ميکروفون و فاقد ميکروفون تقسيم کرد. بنابراين به‌کمک آن‌ها مي‌توانيد به فايل‌هاي صوتي گوش دهيد يا در صورت امکان، صدا هم ضبط کنيد.
بدون ميکروفون
دو دسته‌ي کلي ايرفون ها و هدفون ها در اين گروه جاي مي‌گيرند. اين محصولات به‌دليل مجهز نبودن به ميکروفون، قابليت ضبط صدا يا برقراري مکالمه‌ي تلفني را ندارند و تنها براي پخش موسيقي يا صداهاي ديگر مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اکثر کاربران همه‌ي ابزارهاي اين دسته را تحت عنوان هدفون مي‌شناسند؛ اما با وجود کاربرد يکسان، ايرفون و هدفون فرق‌هاي زيادي با هم دارند.
ايرفون (Earphone)
ايرفون‌ها درواقع نسخه‌ي جمع و جور هدفون‌هاي غول‌پيکري هستند که دهه‌ي 1970 را تحت تاثير قرار دادند. از اواخر دهه‌ي 1980 و با معرفي پخش‌کننده‌هاي همراه که تجربه‌ي گوش دادن به موسيقي را متحول کردند، کوچک شدن هدفون‌ها هم آغاز شد. ناگهان ايرفون‌ها به گزينه‌اي ايده‌آل براي لذت بردن از موسيقي در حين حرکت تبديل شدند. اين وسيله، سبک و خوش‌دست است و به‌راحتي جابه‌جا مي‌شود؛ مزيتي که هدفون‌هاي بزرگ و جاگير از آن محروم هستند. ايرفون همان‌گونه که از نامش پيداست، ابزاري شنيداري است که در گوش بيروني قرار مي‌گيرد يا به بخش داخلي گوش متصل مي‌شود.
هدفون (Headphone)
هدفون ها ورژن بزرگ‌تر ايرفون ها هستند و کيفيت صداي بالاتري دارند. اين وسيله روي گوش بيروني مي‌نشيند و ممکن است با توجه به سبک طراحي، آن را کامل بپوشاند. هدفون تجربه‌ي بهتري از گوش دادن به موسيقي را در اختيار کاربر مي‌گذارد که اين اتفاق با بستن راه ورود نويز خارجي، ارائه‌ي کيفيت صوتي کم‌نظير و توليد صداي باس خيلي خوب رخ مي‌دهد. اگرچه هدفون‌ها در حد ايرفون‌ها قابل‌حمل نيستند، اما براي تماشاي فيلم، اجراي بازي‌هاي کامپيوتري و کارهاي حرفه‌اي مانند ويرايش و ميکس صدا، بهترين گزينه‌ي ممکن هستند. ضمن اينکه اين محصولات به‌خاطر استفاده از بالشي که به گوش آسيب نمي‌زند، بسيار راح هستند. درمجموع، هدفون کيفيت صوتي بهتري دارد و از نظر سلامت شنوايي در جايگاهي بالاتر از ايرفون قرار مي‌گيرد.
داراي ميکروفون
اين محصولات علاوه بر پخش موسيقي، قابليت ضبط صدا را هم دارند و به‌کمک آن‌ها مي‌توانيد مکالمه‌ي تلفني باکيفيتي داشته باشيد. درواقع هندزفري و هدست به‌ترتيب همان ايرفون و هدفون هستند؛ با اين تفاوت که به ميکروفون مجهز شده‌اند.
هندزفري (Handsfree)
هندزفري مانند ايرفون جمع و جور است و به‌راحتي مي‌توان آن را جابه‌جا کرد. کاربراني که بيش‌تر وقت خود را خارج از منزل و به‌خصوص در حال رفت و آمد مي‌گذرانند، ترجيح مي‌دهند اين وسيله را انتخاب کنند. با هندزفري مي‌توانيد به موسيقي مورد علاقه‌ي خود گوش کنيد و به‌راحتي تماس‌هاي دريافتي را جواب بدهيد. ضمن اينکه بعضي از انواع اين محصول کيفيت ضبط نسبتا خوبي دارند و براي توليد محتواي صوتي آماتور مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
هدست (Headset)
هدست مخصوص کاربراني طراحي شده که در جايي ثابت به مکالمه با ديگران مي‌پردازند. اندازه‌ي بزرگ اين وسيله، استفاده از آن را در فضاهاي بيروني دشوار مي‌کند. اما از سوي ديگر، هدست نسبت به هندزفري، ميکروفون قوي‌تري دارد و به‌خاطر توانايي بيش‌تر در دفع نويز، کيفيت پخش بهتري را هم به کاربر هديه مي‌دهد. گيمرها و اپراتورهايي که ساعت‌هاي زيادي را صرف گفت‌وگو با دوستان يا مشتريان مي‌کنند، با انتخاب هدست، مکالمه‌ي باکيفيت‌تري خواهند داشت و گوش خود را کم‌تر در معرض خطر قرار خواهند داد.
گنجی پنهان در پوکت: ساحل کاتا نوی